














het onbekende stilte verwerkend
waak ik over de krijger van het kwaad
ben ik de sterke macht
van elke dode soldaat
loop ik huilend door
een dolende dode steeg
en een verloren straat
mijn angsten verbergend
achter een gebogen geweer
ik zie om mij heen
al die doden
al die lijken
het is alsof
zij allen naar mij
lachen of zelf
naar mij kijken
maar als ik met mijn
gebroken geweer
de weg naar nergensland
af wil lopen
begin ik te schreeuwen
van wanhoop en angst
omdat ik niet weet
wat ik de wereld moet
verkopen
de dood heeft hier toegeslagen
de angst heerst hier overal
ik kan schreeuwen wat ik wil
maar al wat ik om mij heen zie
is een doden en zielen
en een stil
tranendal.
©
LENY KRUIS
als de angst je keel laat stikken
als de kriebels in je buik
je hart laat overslaan
als de telefoon gaat
en de dokter
vertelt je iets
dat je net niet horen
wilt
vergeet je angst
vergeet je hartslag
laat het woord
tot je doordringen
alle angst voor
niets geweest
alle slapeloze nachten
zo zonde van
je rust
alle angst die in je zit
het sloopt je geest
geeft je lichaam
geen rust
terwijl die dat
zo nodig heeft
laat mijn angst
mijn waarheid zijn
zeg dat ik beter wordt
zolang als ik het
uit kan houden
zonder angst
te leven
is mij dat
gegeeven?
©
leny kruis
sprokkelhout en donderslagen
is het al zo laat
wat kan ik nu dan nog dragen
ik heb het al zo koud
de winter is gekomen
de herfst die is gegaan
hoe had ik kunnen dromen
dat de herfst maar door
zou gaan
sprokkelhout en donderslagen
wat is het toch weer laat
ik moet zorgen voor die lege magen
voordat de huisbaas voor
den deure staat
ook de sint moet ik verzinnen
want de kinderen zijn nog klein
en alles hier van binnen
hoort voor de kleintjes te zijn
wij zijn arm in deze winterkou
maar gelukkig een gezin
die nog zeggen : ik hou van jou"
daar kan geen armoe tegenin
sprokkelhout en donderslagen
de winter wordt nu wel wit
ik zal de lasten moeten dragen
van het gezin ondanks mijn spit
zal ik
sprokkelhout verzamelen
voor de warmte in de stoof
en zal de winter vol verlangen
van de kinderen om mij heen
behagen en met liefde behangen
zodat zij niet alleen
hoeven te zijn
want hartje winter is genadig
voor hen die het verdragen
daarom ben ik ook zo aardig
om mijn gezin te behagen
zonder armoe in de winter
zonder schuld en zonder lege maag
want een kind, je vind er
niet veel aan, maar ik vraag
lieve winter blijf nog even weg
het liefst nog vandaag.
©
leny kruis
lovende woorden
die klinken als goed
lovende woorden
maar niet
vertrouwd
lovende woorden
voor een vrouw
die dat zegt
dat de liefde
in haar
voor mij
alleen is
en dat heet
dan
echt
lovende woorden
die ik slik
als een koek
lovende woorden
die lezen
als een
boek
maar geloven?
daar zijn
de lovende
woorden
mij te zoet
voor.
©leny kruis
laat mij drinken uit de bron
van liefde
gebogen door jouw
handen
en geef mij eten
uit de handen
die het bezielen
en voeden
naar mijn mond
voel mijn liefde
in jouw kussen
die ik druk
op de lippen
die ik teder
met mijn vingertoppen
animeer
tot heerlijke
zoete smaak
van eerlijkheid
in leven
eerlijkheid
in liefde
voel mijn
leven.
©
leny kruis
Een vrouw die door haar onverwachte ziekte die zij krijgt, haar hele leven ondersteboven ziet vallen. Opstaan gaat met lachen en huilen. Haar vrouw is haar grootste steun en toeverlaat, doch ook zij staat voor een moeilijke keuze. Ga ik door of geef ik mij over aan de nukken van de zieke?
Het treft ons allemaal zeker naast je, voor je, achter je, boven je. Jouw leven is helemaal niet meer van jou. De witte wereld van ziekenhuizen eisen hun tol, maar Leny zou Leny niet zijn als haar humor het niet zou winnen van haar dagelijkse strijd, zoals zovele die deze boodschap misschien vandaag hebben gehad. En daarom wil ik dit delen, wil ik dit kwijt.
Auteur |
|
Taal |
Nederlands |
Afmetingen |
8x210x135 mm |
Gewicht |
125,00 gram |
Druk |
1 |
ISBN10 |
9491361546 |
ISBN13 |
9789491361548 |
Dit boek is ook verkrkgbaar bij BOL.COM.BRUNA.COSMOX.AKO.ECI.NL EN ELKE INTERNETWINKEL DIE BOEKEN IN DE SCHAPPEN HEEFT. Een boek dat voor mij persoonlijk een uitlaatklep is geweest de afgelopen twee jaar, niet dat ik er al ben, maar voor mensen die ook met deze ziekte te maken hebben, zeker de mensen naast hen is het de moeite van het lezen waard...
Tijd is een gegeven,
Dat je elke seconde
Als een eerste
Moet beleven
Geniet van elk moment
Dat het leven je geeft
Zodat je de minuut
Als zijnde jouw
Nieuwe vriend
Herkend.
©
leny kruis
Als mijn woorden geen letters kennen
En de stem die zwijgend
Als klanken willen
Verwoorden
Zou ik willen
Dat mijn woorden
Zich als zinnen
Zouden vermalen
En een verhaal zou
Ontstaan
Maar
Mijn woorden zijn
Nog aan
Het
Worden.
©leny kruis
schitter aan de waterkant
elke druppel is van goud
elke kring van het gevallen water
wil mij zeggen
dat jij nog steeds
van mij houd
schuimende golven van de zee
kletsen tegen de golfbreker
zij kunnen mij niet raken
dat is een ding
voor mij is dit
zeker
water zo teer en zacht
maar verradelijk
net als een vrouw
die je net bezit
en dan verlaat
mijn lief
ik hou
nog steeds
van jou.
©
leny kruis